หัวข้อ
พูซ็อกซา Buseoksa วัดเก่าแก่ของเมืองยองจู ที่มีตำนานความน่าสนใจอย่าง “หินลอยได้” ที่ชวนให้เราได้ไปพิสูจน์กัน
วันนี้เรามารู้จักกับวัดแห่งหนึ่งในเมืองยองจูกันครับ เป็นวัดเก่าแก่อีกหนึ่งวัดที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโกในด้านของวัฒนธรรม รวมถึงวัดแห่งนี้มีความน่าสนใจตรงที่มีตำนาน “หินลอย” อยู่ในวัดแห่งนี้ด้วย วัดนี้คือ Buseok-sa “พูซ็อก ซา” หรือวัดหินลอย นั่นเองครับ
Buseok-sa หรือ วัดพูซ็อก เป็นวัดในศาสนาพุทธตั้งอยู่บริเวณเชิงเขาของภูเขาบงฮวังซาน เมืองยองจู จังหวัดคยองซังเหนือ สร้างขึ้นในปี ค.ศ.676 ในรัชสมัยกษัตริย์มุนมู กษัตริย์ลำดับที่ 30 แห่งอาณาจักรชิลลา สร้างโดยพระใหญ่อึยซังที่ในขณะนั้นกำลังศึกษาพระธรรมอยู่ในราชวงศ์ถังประเทศจีน แล้วได้ยินเรื่องที่ราชวงศ์ถังวางแผนจะโจมตีอาณาจักรชิลลาเข้า จึงได้รีบกลับเกาหลีและนำความทูลต่อกษัตริย์มุนมู กษัตริย์มุนมูได้ยินเรื่องดังกล่าวจึงได้มีรับสั่งให้พระใหญ่อึยซังสร้างวัดพูซ็อกแห่งนี้ขึ้นเพื่อสวดอ้อนวอนขอให้ประเทศปลอดภัย
วัดแห่งนี้มีตำนานที่น่าสนใจที่ถูกบันทึกลงใน “ซัมกุกยูซา” บันทึกประวัติศาสตร์ในสมัยสามอาณาจักรเกาหลีเล่าไว้ว่ามีหญิงสาวชาวจีนชื่อ “ซอนมโย” ที่มีความชื่นชมในตัวของพระอึยซังเป็นอย่างมากในขณะที่ศึกษาพระธรรมในประเทศจีน และหลังจากที่อึยซังศึกษาพระธรรมกว่า 10 ปี และกำลังจะกลับไปยังเกาหลี เธอจึงได้อุทิศตัวเอง กระโดดลงทะเลและกลายร่างเป็นมังกรเพื่อคุ้มครองพระอึยซังที่โดยสายอยู่บนเรือสามารถเดินทางกลับอาณาจักรชิลลาได้โดยปลอดภัย รวมถึงในช่วงที่พระอึยซังกำลังสร้างวัดพูซ็อก เธอก็ได้ช่วยขับไล่ความชั่วร้ายที่จะมาขัดขวางพระอึยซังในการสร้างวัด เธอได้สร้างปาฏิหารย์ยกหินก้อนใหญ่ไว้บนท้องฟ้าเหนือหัวของปีศาจร้าย เพื่อไม่ให้ปีศาจนั้นทำอันตรายแก่พระอึยซังได้
ในวัดพูซ็อกแห่งนี้จึงมีหินลอยขนาดใหญ่ตั้งอยู่ถัดจากศาลาไม้มูรยางซูจอน ซึ่งถือได้ว่าเป็นศาลาไม้เก่าแก่มากที่สุดแห่งหนึ่งในเกาหลี และเป็นสมบัติแห่งชาติของเกาหลีลำดับที่ 18 โดยหินลอยดังกล่าวนี้วางอยู่ด้านบนของหินก้อนเล็กด้านล่าง แต่จะมีช่องว่างระหว่างนั้น เสมือนว่าหินด้านบนกำลังลอยอยู่ แทนที่จะวางอยู่บนหินด้านล่าง ซึ่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาถ่ายรูปคู่กับหินก้อนนี้กัน โดยชื่อวัดพูซ็อกนั้นก็ได้มาจากตำนานเรื่องหินลอยนี้เอง (คำว่าพูซอก ในภาษาเกาหลีแปลว่าหินลอย)
จากบันทึกที่ถูกค้นพบในวัดแห่งนี้ได้พบว่า ศาลามูรยางซูจอนรวมถึงอาคารอื่นๆได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ในช่วงต้นของราชวงศ์โครยอ โดยห้องโถงนั้นถูกไฟไหม้ในช่วงสงครามเมื่อปี ค.ศ.1358 และสร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ.1376 ส่วนศาลเจ้าโจซาดังได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี ค.ศ.1377
ปัจจุบันนี้วัดพูซ็อกเป็นที่ตั้งของสมบัติแห่งชาติมากมาย เช่น โคมไฟหินหน้ามูรยางซูจอน สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 17 , ศาลาไม้มูรยางซูจอน สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 18 , ศาลเจ้าโจซาดัง สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 19 , พระที่นั่งดินเผา สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 45 , จิตรกรรมฝาผนังในห้องโถงโจซาดัง สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 46 , พระพุทธรูปนั่งหินพุกจิริ สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 220 , เจดีย์หินสามชั้น สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 249 , เสาธงวัด สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 255 , พระคัมภีร์ไม้แกะสลัก สมบัติแห่งชาติลำดับที่ 735 และอื่นๆอีกมากมาย..